Snail mail

Czyli ślimacza poczta. Taka tradycyjna, która została zastąpiona przez telefony, internety, maile, facebooki i inne portale oraz aplikacje, gdzie można się porozumiewać z innymi. Mam jednak wrażenie, że powoli powraca do łask. Oczywiście nie stanie się tak, że nagle wszyscy zaczną pisać listy i powrócą tylko do tego rodzaju komunikacji na odległość, ale mam wrażenie, że staje się coraz bardziej popularna. Coraz więcej widzę zdjęć na Instagramie, gdzie ludzie pokazują jakie cudowne listy stworzyli, a także coraz więcej znajomych z mojego otoczenia się tym zajmuje.

Wszystko miało początek 2 lata temu. Były wakacje. Czytałam jedną z cudownych książek L. M. Montgomery (autorki Ani z Zielonego Wzgórza), która żyła i tworzyła na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to listy były główną formą kontaktu. Pamiętam, że czytałam fragment o korespondencji jednej z bohaterek książki ze swoim ukochanym. Opis tego oczekiwania, tej radości, gdy list już dotarł i celebrowania chwili jego otwierania i czytania sprawił, że moja romantyczna, stara dusza się odezwała i zapragnęłam pisać. Przeszukałam internet i znalazłam wątek o tej tematyce na forum lubimyczytac.pl. Natychmiast napisałam do 4 dziewczyn z propozycją rozpoczęcia korespondowania i tak się zaczęło. 

Podczas tej 2-letniej przygody wiele się zmieniło. Moje listy wciąż ewoluują i z pewnością są bogatsze niż na początku (co możecie zobaczyć w tym poście- listy ułożone chronologicznie). Zmieniają się także penpale (czyli osoby, z którym piszę). Niektórzy urywają kontakt, niektórzy piszą z wytłumaczeniem, a czasem to i ja musiałam rezygnować. Często, także i w moim przypadku decydowały względy ekonomiczne i czasowe, ale też zdarza się tak, że nie złapie się tego wspólnego języka z drugą osobą. Jednak o tym, jak dobierać penpali będzie osobny post :) 

Generalnie to niesamowite uczucie poznawać nowe osoby z różnych zakątków Polski i świata. Aktualnie piszę z 8 osobami z Polski, a także po jednej z Kanady, Australii, Rosji oraz Holandii. Miałam przyjemność też korespondować z osobami z Korei, Tajlandii, Finlandii, Danii i Hong Kongu, jednak nasze znajomości się zakończyły :) Mimo wszystko bardzo się cieszę, że mogłam i poznać i chociaż w ten sposób obcować z kulturą tych państw, dowiedzieć się coś więcej o ich tradycjach, obyczajach itd. Kiedyś planuję odwiedzić te wszystkie miejsca :D Pewnie życia mi nie starczy i pieniędzy, ale warto marzyć :) Pisanie listów ma też wiele innych zalet, które będę Wam sukcesywnie przybliżać na moim blogu :)

A Wy pamiętacie jeszcze jakie to uczucie znaleźć coś w skrzynce? Dostać pocztówkę lub list? :) Czy jesteście z tych, którzy wysyłają i otrzymują je regularnie?